Tijdens een bezoek aan de bondskanselier Angela Merkel in Berlijn vertelde de Israëlische premier Benyamin Netanyahu dat het nu niet de tijd was om verder te gaan met de "tweestatenoplossing" en de oprichting van een Palestijnse staat.
Merkel, die blijkbaar inzag dat Israël als een beschermde dam is voor Europa tegen de islamitische extremisten, vertelde aan Netanyahu dat de Duitsers de terroristische dreiging erkennen waarmee Israël geconfronteerd wordt, en hoewel het vredesproces moest worden bevorderd op basis van twee staten voor twee volkeren, het nu niet het juiste moment was om grote stappen te nemen.
 Akkoord: het is nu niet een goed moment om een Palestijnse staat te stichten. Foto: Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de Duitse bondskanselier Angela Merkel spreken op een persconferentie in Berlijn op 16 februari 2016. (Afbeeldingsbron: Israël regering Persdienst) |
De Palestijnen in de Gazastrook weten heel goed dat ze de gijzelaars zijn van terroristische organisaties, met name van Hamas. Jibril Rajoub, een hoge ambtenaar in de Palestijnse autoriteit (PA), vertelde vorige week Al-Jazeera TV ook ditzelfde feit.
De Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, ongeacht de publieke verklaringen, ondersteunen ook in het geheim een veiligheidssamenwerking met Israël, die ons tegen het radicale islamistische terrorisme beschermt. Daarom, ondanks de "officiële" enquêtes gehouden onder de Palestijnen, waaruit een ondersteuning voor Hamas blijkt, zijn de bewoners van de Westelijke Jordaanoever doodsbang dat Hamas de controle zal krijgen en ons leven en bezit zal vernietigen op de manier waarop ze dat ook deden in de Gazastrook. Wij willen een Palestijnse staat, maar een die de levensstijl en prestaties zal behouden van wat we hebben opgebouwd door de jaren heen - niet een staat die zal vervallen aan de verschrikkingen van Hamas en ISIS.
In het licht van de rustige, passieve publieke steun voor het regime van Mahmoud Abbas, stookt Hamas de Palestijnen tegen hem op. Hamas, doet pogingen de Palestijnse Autoriteit omver te werpen, door Abbas en zijn veiligheidstroepen neer te zetten als verraders die informatie aan Israël doorgeven.
Zoals Duitsland - in tegenstelling tot Zweden en Frankrijk - heeft ook Groot-Brittannië onlangs een evenwichtiger beleid ingesteld. Het Verenigd Koninkrijk is begonnen op te treden tegen de anti-Israël BDS (boycot, desinvestering en sancties) organisaties. Matthew Hancock, Groot-Brittannië's Minister van het Kabinetbureau, die de activiteiten tussen de verschillende ministeries coördineert, vordert protocollen om een aanhoudende boycot door het Britse establishment te voorkomen.
De BDS-organisaties proberen een boycot te verkrijgen op producten die afkomstig zijn van de Westelijke Jordaanoever, maar de boycot gooit slechts massa's goede banen van de Palestijnen weg, evenals andere grote voordelen, bij hun pogingen om Israël te dwingen tot een haastige terugtrekking, die geen enkele kans heeft om plaats te vinden. De Israëli's, en iedereen, weten maar al te goed dat de laatste Israëlische terugtrekking - die uit Zuid-Libanon en de Gazastrook - niets anders waren dan probeersels om een terroristische overname in deze vacuüms te creëren, precies op dezelfde manier als de Amerikaanse terugtrekking uit Irak ruimte creëerde voor de islamitische staat (ISIS).
Als Palestijnen weten we, dat de BDS, of het nu wel of niet schadelijk is voor Israël, onnoemelijke schade doet aan de Palestijnen die hun gezinnen onderhouden door te werken in de fabrieken van de nederzettingen, en dat ze anders werkloos zouden worden, en vervolgens vanwege de schaarste van banen zouden worden ingehuurd door de verschillende terroristen. Toen de SodaStream fabriek verplaatst werd uit de Westelijke Jordaanoever, verloren 500 Palestijnen hun goedbetaalde baan.
Met het oog op de huidige hulpeloosheid van de VS in hun omgang met de Russen, Iraniërs en Syriërs, koos de Obama-regering er nu voor zijn giftanden te ontbloten naar Israël. Ondanks wat blijkbaar zijn voorspelbare persoonlijke bezwaren zijn, wordt verwacht dat de Amerikaanse President Barack Obama de Trade Enforcement Act zal ondertekenen, die anti-BDS bepalingen bevat. Het introduceert nieuwe politieke taal door alle "Israëlisch-gecontroleerde gebieden" in te sluiten als deel van Israël. Ondertussen zijn de Amerikaanse douaneautoriteiten nog steeds bezig om een 20 jaar oude wet te handhaven, en producten afkomstig van de Westelijke Jordaanoever te labelen en daarmee de Palestijnen te beschadigen. Etikettering van de producten doet pijn aan de Palestijnen, die vervolgens uit hun werk worden verdreven in de enthousiaste armen van de terroristische organisaties in de regio die hun radicalisering zoeken.
De Fransen, zoals gebruikelijk, glijden en schuiven. Een aantal maanden geleden probeerden ze nog de druk voor een internationale onderzoekscommissie aangaande de Al-Aqsa-moskee op te bouwen. Zowel de Israëliërs als de Palestijnen maakten bezwaar.
Ikrima Sabri, de voormalige moefti van Jeruzalem, heeft vaak gezegd dat de Palestijnen beter af waren als de Joden verantwoordelijk waren voor de Al-Aqsa moskee en voor Jeruzalem, omdat die in de toekomst konden worden verwijderd en afgemaakt, maar als de kruisvaarders naar Jeruzalem terug zouden komen via de achterdeur - zoals een internationale Commissie onder leiding van de Fransen - dan zou het moeilijker zijn om zich van hen te ontdoen.
De Fransen vrezen voor hun leven door toedoen van de eigen lokale islamitische enclaves, en zitten in ernstige moeilijkheden en proberen hardnekkig de ene manoeuvre na de andere uit om hen tevreden te stellen. In wanhoop hebben ze vredesonderhandelingen voorgesteld voor de Palestijnen en Israël "met een internationale bemiddeling". Zij stelden brutaal genoeg voor dat als de onderhandelingen mislukten, zij de Palestijnse staat zouden erkennen. Het resultaat staat geschreven op de wand: de Palestijnen, die dan geen reden hebben om te onderhandelen, zullen zich haasten naar deze conferentie, en dan automatisch een veto uitspreken over elk voorstel of elk mogelijk compromis, en vervolgens de beloofde erkenning ontvangen van hun Palestina.
De Fransen zijn meesters in diplomatieke draaiingen: aan de ene kant zullen ze alles doen om hun eigen islamisten ten koste van Israël te sussen, en anderzijds weten ze heel goed dat noch Israël noch andere westerse landen hun suggestie uit eigenbelang zullen accepteren. De Fransen blijven steeds weer hun dubbelhartigheid onthullen. Ze weigeren de door Iran gesteunde Hezbollah aan te wijzen als terroristische organisatie; ze noemen het in plaats daarvan een "politieke partij", ondanks de volledige deelname aan het afslachten van soennitische moslims in Syrië. Hezbollah is ook een van de belangrijkste spelers in het opstuwen van de talloze asielzoekers (en gelegenheids ISIS-leden) om Europa, Turkije en Jordanië te overstromen.
De wreedheden die vandaag begaan worden in het Midden-Oosten zijn het directe gevolg van de weigering van Europa (waaronder Frankrijk) en de Verenigde Staten om in te grijpen, en van de prachtige stilte van de Arabische Staten. Met niet bereid te zijn om te vechten tegen ISIS, zijn ze meer dan bereid tot het veroordelen, lasteren en bekritiseren van Israël, terwijl het Midden-Oosten in de anarchie wegglijdt.
Het resultaat voor ons Palestijnen zal een aderlating zijn in de Hamas-Fatah rivaliteit, of als bijkomende schade in de Israëlische oorlog tegen het islamitische terrorisme, of wanneer de Palestijnse Autoriteit valt door toedoen van ISIS en Al-Qaeda en het Al-Nusra Front, als ze door de vallei van Jordanië aankomen op hun weg naar de aanval op Israël.
Al-Jazeera TV probeert ook haar meester Qatar te dienen, en de Palestijnen te radicaliseren door te zeggen dat de veiligheidscoördinatie van de Palestijnse Autoriteit met Israël, waar iedereen hier van profiteert door het weghouden van islamitische terroristen, een verraad is van de Palestijnse zaak. Daarnaast zijn er de Israëlische berichten die zeggen dat een zeehaven voor Hamas moet worden gebouwd, om wat voor mysterieuze reden ook, en zo probeert de Palestijnse Autoriteit te doden door het versterken van Hamas. Zowel de Egyptenaren als wij Palestijnen - en zelfs de Israëli's - hoeven Hamas niet te versterken op onze kosten. Hamas en veel andere extremistische organisaties die zijn geïnfiltreerd in de Gazastrook, met inbegrip van ISIS, rechtvaardigen Israëls veiligheidsbelangen, alsook de vredesonderhandelingen met de Palestijnen, die een terugtrekking uit de Westelijke Jordaanoever moeten voorkomen. Gezien de huidige situatie in het Midden-Oosten had Angela Merkel het wel goed. Het is nu niet het juiste moment om grote stappen te nemen.
Bassam Tawil is een geleerde, gevestigd in het Midden-Oosten.