Deze Pasen zou de wereld even stil moeten staan bij 's werelds christenen. In west-Europa is deze tijd van het jaar in toenemende mate geseculariseerd geraakt, maar in grote delen van de wereld worden mensen genadeloos afgeslacht omdat zij de religie aanhangen waar een groot deel van de moderne wereld op gebaseerd is, ook al negeert het deze nu.
Een bepaalde dag vorige week symboliseerde deze trend ten voeten uit. Vorige week, op Maundy-donderdag, kondigden Britse radioreclames de Paas-uitverkoop aan. In een reclame werd gezegd dat de winkelaar na "goede vrijdag" van een "grootse zaterdag" verzekerd zouden zijn. Elders, zoals in Kenia, zal Maundy-donderdag voortaan een bepaald andere bijsmaak hebben.
Die donderdag betraden een groep jihadisten van de aan Al-Qaida gelieerde terroristische organisatie Al-Shabaab de campus van Garissa College University in Kenia. Studenten renden voor hun leven. De gewapende mannen selecteerden hun slachtoffers op basis van religie. Terwijl zij van kamer tot kamer en van slaapzaal tot slaapzaal liepen, vroegen zij de studenten naar hun religie. Volgens berichten op de BBC mochten hen die de vragen van de terroristen over de islam konden beantwoorden, en dus moslim waren, vrijuit. Zij die dit niet konden, en dus christenen waren, werden gedood. De vicevoorzitter van de studentenvereniging, die getuige was van de slachtpartij, beschreef helder wat hij zag: "Als je een christen was, werd je ter plekke doodgeschoten."
Deze tactiek en de religieuze scheiding tussen slachtoffers en overlevenden doen denken aan andere slachtingen uit de recente geschiedenis. Maar in Kenia, doet het met name denken aan de Westgate-winkelcentrum-slachtpartij uit 2013, waar 67 mensen in koele bloeden werden vermoord. Moslims mochten vrijuit, christenen werden gedood. Keniaanse autoriteiten vermoeden dat hetzelfde brein — Mohammed Mohamud — achter beide aanvallen zit.
Het dodental afgelopen donderdag lag zelfs nog hoger dan in Nairobi. Volgens de autoriteiten zijn er 148 mensen — veelal studenten, samen met twee bewakers — gedood op hun studieplaats.
Ondanks dat de wereld zijn aandacht wederom kortstondig op Kenia vestigde, keert het de slachtoffers van dit geweld de rug toe. Op dezelfde manier waarop Obama niet wil toegeven dat een religieuze drijfveer ertoe leidde dat "willekeurige lui" dood werden geschoten in een koshere supermarkt te Parijs, verzuimt de gehele westerse wereld toe te geven waarom christen aan de frontlinie van dit wereldwijde conflict staan. Toen Boko Haram vorig jaar 300 meisjes kidnapte in noord-Nigeria benoemde bijna geen enkele media — en geen van de Westerse wereldleiders — het simpele feit dat zij gekidnapt zijn omdat zij christenen waren.
Evenzo, toen IS 21 mannen langs de kustlijn van Libië paradeerde en vervolgens onthoofdde zodat de Mediterrane zee hun bloed zou proeven, duidden de overgrote meerderheid van de media en wereldleiders — inclusief de leider van de vrije wereld — deze slachtoffers aan als "Egyptenaren." Maar, wat deze mannen onderscheidden in de ogen van IS, was niet dat het Egyptenaren waren, maar dat het "Kopten" waren — het waren christenen. Wat zou Obama zeggen als er aan de zwarten die in het zuid-Amerika van vroeger gelyncht werden gerefereerd wordt als "willekeurige lui" of "Amerikanen"?
Het is hoogst onwaarschijnlijk dat de wereld dit benadrukt hoort in de nasleep van Kenia's meest recente slachtpartij. Al-Shabaab daarentegen, heeft er geen enkel probleem mee dit feit te benadrukken. Afgelopen week schepte Al-Shabaab's woordvoerder op over de onmiskenbaar religieuze motivatie achter de Garissa-aanval, zelfs terwijl de wandaad nog in volle gang was. ""Er bevinden zich veel levenloze christelijke lichamen in het gebouw," zei hij. "Ook houden we veel levende christenen vast."
Bepaalde patronen zijn nu makkelijk herkenbaar geworden in deze vroege wereldwijde oorlog tegen de totalitaire eisen van islamitisch fundamentalisme. Sommigen, zoals de bloeddorst van onze vijanden, zijn makkelijk te onderscheiden. Andere patronen zijn moeilijker te herkennen of toe te geven omdat wij, in plaats van zij, hiervoor verantwoordelijk zijn — zoals onze motieven dit gedrag te tolereren en zelfs de faciliteren.
Bijvoorbeeld, wie kan er uitleggen waarom het westen zo onwillig is de motivatie van deze moordenaars toe te geven? Kan iemand uitleggen waarom het Westen mooie excuses verzint voor wat zij doen, ondanks hun kristalheldere uitleg van wat zij doen? Als de slachtoffers joden zijn, willen we niet dat het joden zijn — maar "willekeurige lui." Als de slachtoffers christenen zijn, willen we niet dat het christenen zijn — slechts "Egyptenaren."
De hele tijd willen we dat "andere dingen" het geval zijn. In de nasleep van de aanvallen in Kopenhagen in februari bijvoorbeeld, werd de beveiliging van de meeste Joodse locaties in Europa opgeschroefd. Dit kreeg slechts minimale aandacht van de media. Maar zodra er een kleinschalig initiatief ontstond waarbij onder andere een paar moslims betrokken waren die een paar uur lang een symbolische menselijke cirkel om een synagoge heen vormden, kreeg dit verhaal wereldwijd verslag. Niet om hiermee aan te geven dat dit soort initiatieven niet goed zijn, of niet gewaardeerd zouden worden. Maar het zijn minuscule spikkeltjes licht, die zoveel media aandacht krijgen, dat verondersteld wordt dat zij een grote en seismische invloed hebben.
Moslims die christenen of joden aanvallen betekenen: "concentreer je niet op de achterliggende motivatie van de moslims." Moslims die christenen en joden verdedigen betekenen: "concentreer je wanhopig op de achterliggende motivatie van moslims."
Spijtig genoeg, nemen we alleen onszelf in de maling. Het is mogelijk dat onze politieke leiders denken dat zij de religieuze motivatie en de psychopathie van jihadisten niet toe moeten geven, opdat dit anders de islamitische gemeenschap in zijn geheel zal benadelen. Maar dat lijkt een verkeerde inschatting. Niet alleen omdat zo'n reactie hoogst onwaarschijnlijk is in de ontwikkelde wereld, maar omdat het publiek zelf kristal helder kan zien wat er aan de hand is. Mensen aan de frontlinie, in Kenia, Libië, Egypte, Zuid-Soedan, Nigeria, Syrië, Irak en nog een hele rits landen, waar mensen worden vermoord omdat het christenen zijn, zien het helderder dan de meesten.
Er zijn weinig makkelijke antwoorden op dit alles. Maar een kleine stap in de goede richting zou zijn het probleem te confronteren, en te doen wat we kunnen voor de slachtoffers. Mijn eigen suggestie zou zijn dat men, zij het religieus of seculier, in plaats van te gaan winkelen op deze "grootse" zaterdag of zondag, tenminste een beetje tijd vrijmaken om stil te staan bij de belegerde christelijke gemeenschappen wereldwijd. En hen te helpen waar zij kunnen. Het is een van grootst mogelijke tragedies dat tweeduizend jaar na "The Passion" die vorige week herdacht is, christenen om hun geloof worden gedood. Het enige dat deze tragedie nog groter maakt is dat de wereld blijkbaar niet wil toegeven waarom deze christenen sterven.