Er zijn meerdere dramatische aspecten geweest van Turkije's sluipende islamisering in de afgelopen 15 jaar. Antisemitisme, vreemdelingenhaat, verslechterend seculier sociaal leven en majoritarianisme (het denken dat de meerderheid in een samenleving recht geeft op voorrang) is niet het enige. De islamisering van de Turkse samenleving heeft ook het leven voor vrouwen bemoeilijkt.
In 2015 was Turkije nog gerangschikt als 130e in gender-gelijkheid onder een groep van 145 landen. Maar dat was niet verwonderlijk. Een jaar eerder had President Recep Tayyip Erdogan bezwaar gemaakt tegen de gelijkheid tussen mannen en vrouwen. "Vrouwelijke gelijkheid met mannen is tegen de natuur," zei hij.
Dit alles is in tegenstelling tot de seculiere beginselen die Erdogan al zo lang bevochten heeft om die ongedaan te maken. Turkse vrouwen wonnen kiesrecht al eerder in 1934, 25 jaar voordat de Zwitserse vrouwen hetzelfde recht kregen. Nu 82 jaar na dat winnen van het actief kiesrecht, horen de Turkse vrouwen van hun president Erdogan, dat die hen de "Turkse-stijl" vrouwenrechten wil aanbieden. 'We hoeft niet per se de rechten van de vrouw te uiten, te verdedigen en te implementeren in het soort en stijl die in het westen bestaat," zo was Erdogans commentaar.
Erdogan denkt niet alleen dat de beste rol van een vrouw die van een moeder moet zijn. Zijn vrouw, de Turkse First Lady, Emine Erdogan, heeft veel mensen geschokt toen ze zei dat het Ottomaanse-tijdperk harems kende, die "educatieve centra waren om de vrouwen voor te bereiden op het leven."
Als dat het denken is van Turkije's machtigste man, dan is het leven voor de moderne Turkse vrouw, vooral voor degenen die over iets dissident zijn, veel moeilijker geworden.
In mei veroordeelde een Turkse rechtbank een journalist, Arzu Yildiz, tot 20 maanden gevangenis voor het tonen van video-opnamen van wapenleveranties in vrachtwagens, blijkbaar een operatie door Turkse inlichtingendienst, die een lading wapens vervoerde voor verschillende islamistische groeperingen in Syrië. Erdogan is bijzonder gevoelig over de filmbeelden en beweerde dat het doorzoeken van vrachtwagens door enkele van de media deel uitmaakte van een complot van zijn politieke vijanden om hem te ondermijnen en Turkije in verlegenheid te brengen.
De zaak tegen de journalist, Yildiz, laat echter een juridische eigenaardigheid zien in aanvulling op haar straf. In mei, werd Yildiz veroordeeld tot 20 maanden gevangenis en beroofd van de ouderlijke rechten over haar kinderen vanwege het blootleggen van de procesgang.
President Erdogan stond erop dat de voertuigen humanitaire hulp bevatten, en beschuldigde de openbare aanklagers van "verraad en spionage", alsmede agenten te zijn van zijn aartsvijand, de in de VS-wonende Fethullah Gulen.
De officieren werden gearresteerd en berecht in een besloten rechtszitting, en veroordeeld tot gevangenisstraffen. Yildiz echter verkreeg een video van de procedure, en plaatste de getuigenissen van de aanklagers, die de beweringen van regering tegenspraken, op YouTube.
"Niemand kan mijn kinderen van mij wegnemen... zelfs niet de Sultan zelf, laat staan het Hof," zei Yildiz voor Can Erzincan TV.
Het Hof ontnam Yildiz ook de wettelijke rechten over haar kinderen, vanwege het schenden van de vertrouwelijkheid van de rechtszaak. De uitspraak zegt dat de journalist zou worden beroofd van de wettelijke voogdij over haar kinderen, met een beroep op een artikel in het Turkse wetboek van strafrecht. Het besluit betekent ze haar kinderen niet op een school zou kunnen registreren, of een bankrekening voor hen openen, of hen meenemen naar het buitenland alleen; dit kan alleen samen met hun vader.
Maar - zelfs volgens het officiële verhaal - kunnen vrouwen geconfronteerd worden met nog slechtere tragedies in het Turkije van Erdogan. Het hoofd van een afdeling van het Opperste Hof van Beroep onthulde dat bijna 3000 huwelijken werden geregistreerd tussen de slachtoffers van seksueel misbruik, met inbegrip van verkrachting en hun aanvallers. Sprekend voor een parlementaire commissie, getuigde de hogere rechter dat kinderen tussen de leeftijden van vijf en 18 onderhevig zijn aan seksueel misbruik in het land, en dat de meisjes tussen de leeftijd van 12 tot 15 gemakkelijker werden misleid door de misbruikers. De rechter noemde een bepaald geval waarin drie mannen een meisje ontvoerden en verkrachten, en dan trouwde een van hen met haar en daardoor werd de beschuldiging voor alle drie opgeheven. Huwelijksvoorstellen, Turkse stijl.
In plaats van wetgeving aan te nemen om vreemde secties van het Wetboek te wijzigen, doet Erdogan aan "familie-regelingen" in overeenstemming met zijn islamitische doen en denken. Laatst vertelde Erdogan bij een vrouwenvereniging dat kinderloze vrouwen "gebrekkig en onvolledig" waren. Hij zei dat "afwijzing van moederschap het opgeven van de mensheid is", en dat "gezinsplanning en voorbehoedmiddelen niet bestemd waren voor moslimgezinnen."
Mustafa Kemal Ataturk, de grondlegger van het moderne Turkije, streed hard om de Turkse vrouwen te geven waar hun westerse zusters in de meer beschaafde delen van de wereld al van genoten. Erdogan is nu bezig van de erfenis van Ataturk, die trotse, Westers-denkende Turkse vrouwen heeft geproduceerd, teniet te doen.
Burak Bekdil, gevestigd in Ankara, is een Turkse columnist voor de krant Hürriyet en een medewerker aan het Midden-Oosten-Forum.