Wijlen Robert Conquest poneerde ooit een set van drie politieke regels, waarvan de laatste luidde, "De simpelste manier om het gedrag van een bureaucratische organisatie te verklaren, is door er vanuit te gaan dat deze bestuurd wordt door een kliek van hun vijanden." Deze regel komt van pas wanneer je het overduidelijk krankzinnige en suïcidale beleid van Merkels regering probeert te begrijpen. Dit beleid slaat alleen ergens op als de Duitse overheid zou zijn overgenomen door een kliek die het niet ambieert Duitsland bij elkaar te houden, maar het volledig uit elkaar wil trekken. Bekijk het bewijs eens.
Er kunnen maar een paar verklaringen zijn voor waarom kanselier Merkels regering het afgelopen jaar meer dan een miljoen (zo'n 1,5% van de huidige Duitse bevolking) mensen binnenliet, zonder enig idee te hebben van wie het zijn, waar ze vandaan komen, of wat ze denken. Geen enkele democratische leider zou in staat moeten zijn er zo'n ontstellend beleid doorheen te drukken. Hoe valt anders te verklaren dat Duitsland, dat in de 20e eeuw zo'n gigantisch antisemitisme-probleem had, zoveel mensen zou importeren uit delen van de wereld dat op dit moment een levensgroot antisemitisme-probleem heeft?
Een gelekt document van de Duitse inlichtingendienst waarschuwde dat het land "islamitische extremisme, Arabisch antisemitisme en nationale en etnische conflicten van anderen volkeren importeert". Hoe verklaar je een regering en veiligheidsapparaat dat dit toe staat te gebeuren? Of een kanselier die, toen zij een licht-kritische vraag over de situatie kreeg van een Duitse burger, antwoordde met een lange uiteenzetting waarin niet eens een deel van de vraag werd beantwoord?
Recenter, is het de moeite waard de gebeurtenissen op nieuwjaarsavond eens te beschouwen. Zoals de wereld inmiddels weet, werden er toen zo'n 1000 vrouwen onderworpen aan aanrandingen en seksueel misbruik door een gigantische groep van migranten, midden in het centrum van Keulen. Inmiddels is gebleken dat de eerste reactie van de Keulse politie was de identiteit van de aanranders en verkrachters achter te houden. Ongeacht of de politie dacht ermee weg te kunnen komen, heeft het nu olie op het vuur van de publieke woede gegooid. Dit door aan te tonen dat de politie, net als de overheid en een groot deel van de media, het publiek opzettelijk misleiden als het gaat om wat er zich in hun land afspeelt. Op een realiteits-getrouwe verslaggeving hoeft de bevolking in ieder geval niet te rekenen.
De volgende politie-actie die tevens suggereerde dat deze beraamd was door een kliek van Duitslands vijanden -- met de intentie van het opzwepen in plaats van het kalmeren van publieke zorgen -- kwam de week na de politie-doofpot. Tijdens protesten vorig weekend, gebruikte de politie waterkanonnen om demonstranten uiteen te drijven. Uiteraard waren deze waterkanonnen nergens te bekennen toen migranten-bendes hun misdaden tegen Duitse vrouwen begingen. In plaats daarvan werden ze gebruikt om een wettige demonstratie uiteen te drijven van mensen die tegen dergelijke aanvallen op vrouwen demonstreerde. Tenzij je Conquests regels in acht neemt, is er geen verklaring voor het inzetten van waterkanonnen tegen mensen die demonstreren tegen verkrachtingen, in plaats van dat deze worden ingezet tegen de verkrachters.
Dan is er nog het simpelweg te late respons. Dit was de officiële verklaring nadat de verkrachtingen plaatsvonden en nadat de overheid zich realiseerde dat het iets moest zeggen, dat de Duitse autoriteiten geen mensen in hun land tolereren die geen hedendaagse, verlichte opvatting over vrouwen hebben. Gezien het feit dat minstens 75% van de migranten die in Europa arriveerden, jonge mannen uit het Midden-Oosten en Afrika zijn, zou opgemerkt kunnen worden dat deze woorden iets meer betekenis zouden hebben als ze ietwat eerder gesproken waren. Maar, aangezien die mensen er nu in zulke grote aantallen zijn, zou een overheid die erop uit is zoveel mogelijk maatschappelijke schade aan te richten, er zoveel mogelijk binnenlaten om vervolgens te klagen over een probleem dat ze nu niet meer op kunnen lossen. Al die "keiharde" uitspraken door Duitse politici zouden nu gezien moeten voor de slappe en te late uitlatingen die het in werkelijkheid zijn.
Het dilemma waar Europa zich nu mee geconfronteerd ziet, is de vraag wat men nu moet doen met de onwelkome kennis van wat er werkelijk gaande is. Het besef dat de politiek en economisch meest significante staat van Europa klaarblijkelijk is overgenomen door een kliek van z'n eigen vijanden, met de intentie de Duitse staat te vernietigen in plaats van de eigen burgers te beschermen, zal Europa op verschillende manieren treffen.
Vanuit het Britse perspectief, komt een opmerkelijke mogelijke respons tijdens het referendum over het Britse lidmaatschap van de EU, dat ergens volgend jaar plaatsvindt. Die Unie, die Europa's interne en externe grenzen, als centraal punt van hun beleid, ongedaan heeft gemaakt, wordt nu wellicht door Britse stemmers gezien voor wat het is. Zodoende is de beste verklaring misschien dat de Duitse overheid is overgenomen door een kliek van Britse Euro-sceptici, die er op uit was de EU tot dit onaantrekkelijke einde te brengen. Luttele krankzinnigheid, incompetentie of onoprechtheid kan het gedrag van de Duitse overheid, dat zo duidelijk uit is op z'n eigen pathetische einde, niet verklaren.